Janet

Wanneer je met Janet – Hoofd Operationele Behandelzaken – praat, voel je meteen haar betrokkenheid en passie voor de zorg. Op 1 november is zij niet alleen 12,5 jaar onderdeel van Yes We Can, maar bereikt ze ook een bijzondere mijlpaal: 35 jaar werken in de zorg. Een mooi moment om even stil te staan bij haar reis van jonge verpleegkundige tot bevlogen leider die elke dag onvoorwaardelijk klaarstaat voor onze fellows, collega’s en families.

Dat Janet destijds in de zorg terechtkwam, was volgens haar een klassieke keuze tussen de Pabo of Verpleegkunde. Die keuze bleek geen toeval. In haar jeugd hoorde Janet aan de keukentafel verhalen van haar vader, die werkte bij Sociale Zaken, over gezinnen met zware problematiek. Aan haar moeders kant waren er familieleden met psychiatrische problemen. “Ik kwam al jong in aanraking met de psychiatrie en was meteen gefascineerd. Ik wilde mensen begrijpen, weten wat er in hen omging.”

Tijdens haar opleiding tot verpleegkundige werkte Janet in uiteenlopende organisaties, van het ziekenhuis tot aan de wijkverpleging. Hoewel de psychiatrische stage de zwaarste bleek, bleef juist dáár haar hart liggen. “Ik was minder geïnteresseerd in het zorgen voor lichamelijke klachten. Ik wilde de verhalen, de gedragingen en de levens van mensen leren begrijpen.”

Een persoonlijke wending

De zorg werd voor Janet op een gegeven moment ook persoonlijk. “Ik werkte al jaren in de ambulante verslavingszorg, maar merkte dat ik zelf steeds meer grip verloor op mijn eigen middelengebruik. Ik had echt hulp nodig.” Het was een harde confrontatie. Als hulpverlener had Janet vaak cliënten gezien die bleven terugvallen, nu stond ze zelf aan die kant. “Verslaving voelde als iets wat je jezelf aandeed, in tegenstelling tot psychiatrische problemen – die overkomen je. Dat stigma voelde ik ook zelf.”

In 2011 bereikte ze haar dieptepunt en ging ze in behandeling. Daar maakte Janet kennis met het 12-Stappenprogramma van Minnesota. “Toen viel het kwartje: ik bén verslaafd. Ik probeerde altijd manieren te vinden om door te blijven gaan. Pas in herstel leerde ik loslaten.” De multidisciplinaire behandeling– mét ervaringsdeskundigen – hielp haar niet alleen naar herstel, maar inspireert haar nog steeds om begrip en compassie te laten zien in haar rol.

Groei en leiderschap

Via haar aftercare counselor kwam Janet in contact met Jan Willem, de oprichter van Yes We Can. Ze begon haar carrière in het ouderprogramma, waar ze haar ervaringsdeskundigheid combineerde met haar kennis over verslavingszorg en psychiatrie. “Toen ik begon was Yes We Can nog heel klein. Daardoor nam je veel verschillende taken op je - van HR en Recruitment tot de nazorg van fellows of intakegesprekken als er iemand ziek was.” Het bleek de perfecte manier om de organisatie en de missie van Yes We Can van binnenuit te leren kennen.

In korte tijd groeide Janet door van groepscounselor naar coördinator en later naar teamleider behandelaren. Ze ontwikkelde het ouderprogramma zoals het nu bestaat, begeleidde complexe familiegesprekken en bleef collega’s ondersteunen in het veld. Zes jaar geleden maakte ze de overstap naar de kliniek, waar ze zich sindsdien volledig richt op leidinggeven en het verbinden van mensen, processen en beleid.

Kern van Yes We Can

Wat maakt het dat Janet al 12,5 jaar met liefde en passie voor Yes We Can werkt? Daar hoeft ze niet lang over na te denken. “De gelijkwaardigheid die je ervaart in het behandelteam als je werkt met fellows springt er voor mij echt uit. Je staat echt op gelijke voet met elkaar, ook met de jongeren zelf. Dat heb ik in het verleden wel anders meegemaakt. Je bent hier echt verbonden met elkaar. Buiten het feit dat je hier ook een hele mooie, schone werkplek hebt. De manier hoe wij contact maken met mensen en de relaties die wij hebben met fellows en hun families, dat is in alle jaren eigenlijk altijd de kern van Yes We Can gebleven.”

Blik op de zorg

Na 35 jaar werkzaam te zijn in de zorg, weet Janet als geen ander welke dingen zijn veranderd of juist gelijk zijn gebleven. “Mijn blik op de zorg is de afgelopen jaren niet veranderd, maar ik ben als mens gegroeid en ontwikkeld. Toen ik jong was, wilde ik de wereld verbeteren. Nu weet ik dat zorg nooit ‘af’ is, er blijven altijd mensen die hulp nodig hebben. De kunst voor mij is om dat niet ontmoedigend te vinden, maar juist betekenisvol. Iedere dag kijk ik opnieuw naar wat ík vandaag kan bijdragen.”

Mensenwerk

De kracht van Yes We Can zijn onze collega’s. De reden dat ook Janet al die jaren nog steeds met plezier naar werk gaat. “Ik werk met collega’s die hoop en vertrouwen uitstralen, vanaf het moment dat ze hier binnenkomen. Mijn eigen herstelverhaal helpt me om dicht bij de ervaringsdeskundigen te blijven. We hoeven elkaar weinig uit te leggen, we spreken dezelfde taal. Iedere dag leer ik van mijn collega’s. Het is en blijft écht mensenwerk.”

In haar huidige rol als Hoofd Operationele Behandelzaken heeft Janet minder direct contact met fellows, maar haar invloed is voelbaar in alles wat ze doet. “Ik zorg voor alles wat nodig is om onze fellows een goede behandeling te geven. Ik kijk van dag tot dag hoe ik mensen, processen en beleid kan verbinden om passende, toekomstbestendige zorg te bieden. Leiderschap betekent voor mij elke dag bouwen aan vertrouwen, verbinding en verbetering.”

Kippenvel

Het mooiste aan haar werk vind Janet de impact die zij kan maken. “Als ik bijvoorbeeld moeilijke gesprekken moet voeren met fellows en hun ouders, komt op een gegeven moment de waarheid boven tafel. Hoe intens en pijnlijk dat dan ook is, het zijn tegelijkertijd succesvolle momenten. Het is dan mooi dat het gelukt is en je een gezin daarmee verder kan brengen. Ik kan daar echt nog steeds kippenvel van krijgen.”

Wat Janet zou willen meegeven aan haar collega’s? “Als je iets echt wilt leren, blijf dan in de rol die je gekregen hebt en dóe het gewoon. Oefen, blijf proberen en geef jezelf de tijd om te groeien. Succes komt door te blijven investeren.” Met een glimlach voegt ze toe: “Ik ben ontzettend tevreden met waar ik nu sta. Ik geniet van wat ik doe, en zolang dat zo blijft, blijf ik precies hier.”