Arno, vader van Rik

Rik is heel klein geboren. Hij was slechts 28 centimeter en woog 660 gram. De eerste drie maanden van zijn leven waren dan ook risicovol. Gelukkig was het een dapper kereltje, een knokkertje en dat is hij tot op de dag van vandaag nog steeds. Jarenlang heeft hij therapie en begeleiding gekregen bij zijn ontwikkeling.

Enorm trots waren we toen Rik na de basisschool de havo kon gaan doen. Toen hij eenmaal was gestart op de middelbare school kwamen we er al snel genoeg achter dat hij nog te speels en snel afgeleid was. Hij doubleerde en moest helaas de school verlaten.

Zijn grote ambitie was alles met betrekking tot luchtvaart. Daarom was hij ontzettend blij dat hij uiteindelijk zijn schoolcarrière kon voortzetten in de nieuwe studierichting: mbo Aviation. Voor deze studie ging hij op kamers in Hoofddorp. Blij was hij dat hij eindelijk op zichzelf kon gaan wonen. De vrijheid lonkte.

We hebben gezien dat vrijheid ook een gevaar is als jonge knul. De locatie van de studentenkamer, tegenover de school, op het industrieterrein, was nu niet een plek waar je bepaald warme gevoelens van kreeg. Omdat Rik een gevoelsmens is botste dat en hij had het daar dan ook niet naar zijn zin. Natuurlijk kon hij daar feestjes houden met vrienden, maar de meeste vrienden woonden niet in die studentenblokken. Als het feestje dan af was gelopen zat hij daar veelvuldig alleen. Hij ging zich vervelen, online gamen, wat drinken en nog meer drinken en vooral elke dag blowen.

Dat heb je op afstand als ouders niet in de gaten, totdat uiteindelijk na een paar jaar blijkt dat Rik van school af moet. Zijn cijfers waren te slecht én hij was maar voor 50% aanwezig. Wat moet je dan als ouders? De havo mislukt en nu ook de mbo-studie. We hebben Rik meteen aan het werk gezet. Eerst met een vervelend baantje bij de fietsenstalling, maar al snel kon hij een spoedcursus voor taxichauffeur volgen. Rik slaagde meteen voor zijn theorie en praktijk en dat gaf hem weer even kracht. Autorijden vindt hij immers leuk en mensen helpen ook!

Kort daarna wees iemand hem op de website van Yes We Can Clinics. Hij vroeg mij en mijn ex-vrouw, zijn moeder, om hiernaar te kijken omdat hij dacht dat dit wel eens iets voor hem zou kunnen zijn. Hij zag dus in dat het niet goed met hem ging en dat hij hulp nodig had! We besloten hem te volgen, gingen naar het intakegesprek en waren meteen onder de indruk over de aanpak.

Rik wilde ervoor gaan. Dit vonden wij ontzettend dapper. Echter sloeg ook de twijfel toe. We wisten natuurlijk niet of hij dit avontuur zou blijven volhouden. Rik moest namelijk intern zonder mobiele telefoon, zonder mail, zonder contact met de buitenwereld en zijn toenmalige vriendin. Toch besloot hij de stap te nemen en op 23 augustus 2017 ging hij naar de kliniek. De eerste weken waren zwaar door het gemis, maar toen kwam de verbindingsdag na vijf weken. Deze dag herinner ik me als de dag van gisteren. We hadden weer voor het eerst contact met hem! Rik zei letterlijk: “Dit is de mooiste dag van mijn leven, ik ga nooit geen drugs meer gebruiken, nooit meer alcohol  drinken en zet mijn gamecomputer maar op zolder. Daarbij ga ik iedere dag sporten”. Zijn moeder en ik waren stomverbaasd, maar ontzettend blij met deze tussenstand. Eerst viel er totaal niet te communiceren met Rik, er was totaal geen respect, alleen zijn eigen ‘ik’ was belangrijk, altijd proberen te manipuleren en alles naar zijn eigen hand en voordeel willen zetten zonder rekening te houden met de gevoelens van anderen. We waren blij met de “nieuwe” Rik, maar we waren ons er ook van bewust dat hij dit wel nog moest volhouden. Tijdens de oudersessies hadden we geleerd dat het herstel pas begint als Rik uit de kliniek zou komen.

En dat heeft hij gedaan. Hij heeft het volgehouden en werkt er nog steeds iedere dag keihard aan. Hij is nu anderhalf jaar clean, heeft zijn gamecomputer uit eigen wil verkocht en staat weer gelukkig en positief in het leven. De communicatie met ons verloopt weer leuk, spontaan en gezellig en hij is zeer ambitieus. Hij is druk bezig met het plannen van zijn toekomst richting de verslavingszorg en in 2019 gaat hij zelfs een nieuwe hbo-studie volgen in die richting. Rik heeft zijn eigen appartement in Breda, zin in het leven, vrienden en soortgenoten die hem steunen. Zijn leven is in alle vormen 360 graden positief gedraaid! We zijn blij dat Rik deze stap heeft genomen, want anders was het totaal verkeerd afgelopen. Rik zag het leven anderhalf jaar geleden gewoon echt niet meer zitten.

We zijn dankbaar dat Yes We Can Clinics hem zo professioneel heeft begeleid en ervoor heeft gezorgd dat hij de juiste afslag heeft genomen. Hij heeft het zelf gedaan, maar bij de eerste stap is hij geholpen door hem met de neus op de harde feiten te drukken en om te confronteren met zijn eigen gedrag.