In een maand die draait om dankbaarheid, praten we samen met oud-fellows Lisa, Ties, Tessa en Sil over welke cadeaus herstel hen bracht. Waar bij hen de feestdagen vroeger vooral draaide om eenzaamheid en gebruik, kijken alle vier de fellows nu vooral uit naar een periode vol verbinding en samenzijn met naasten.
“Als ik tijdens de feestdagen bij familie was, wilde ik altijd zo snel mogelijk weer weg om te kunnen gebruiken. Ik manipuleerde de hele boel om maar thuis te kunnen blijven, of om even een rondje te lopen en stiekem te kunnen gebruiken als we ergens op bezoek waren. Vooral Oud & Nieuw was bij mij echt een gebruikersfestijn. Nu kijk ik enorm uit naar de feestdagen. Ik ga naar speciale meetings tijdens kerst en oudjaar. En het belangrijkste, ik voel me niet meer alleen. Ik ben omringd met mensen die mij echt begrijpen, die snappen hoe ik in elkaar zit en waar ik tegenaan loop. Mijn vriendengroep weet van mijn situatie en die houden er allemaal rekening mee. Ik kijk niet meer met spanning op tegen deze dagen, want ik heb alle feestdagen al een keer clean meegemaakt. In mijn herstel heb ik veel mooie cadeaus gekregen, maar belangrijkste is dat ik er nu voor mezelf kan zijn, en daardoor er dus ook voor anderen. Hiervoor draaide mijn leven om gebruik, ellende en duisternis. Nu is het vrolijk en kleurrijk. Ik ben oprecht gelukkig en dat gevoel heb ik nooit eerder gehad." Wat Sil fellows die het moeilijk hebben tijdens de feestdagen wil meegeven, is: bellen, naar meetings gaan en in verbinding blijven. “Spreek je uit over welk gevoel je ook hebt, dat is echt mijn belangrijkste advies. You’ll never walk alone.”
“Ik hield mijn verslaving erg verborgen voor mijn ouders. Tijdens de feestdagen had ik altijd verjaardagen, maar hier probeerde ik aan te ontsnappen door te gaan werken of met vrienden te gebruiken. Zo kon ik wegvluchten van mijn eenzame gevoel, ook al was ik omringd met mensen. Er hangt een gezellige kerstsfeer, maar ik voelde me anders dan de rest. Sinds ik een jaar clean ben, kijk ik niet meer met spanning of angst voor zucht tegen de feestdagen op. Wat mij helpt, is denken dat ik alles al een keer nuchter heb meegemaakt. Van mijn verjaardag en de zomervakantie tot Koningsdag en Kerstmis. Ik kan geen excuses en smoesjes verzinnen, want ik heb al bewezen dat ik het kan. Het mooiste cadeau dat ik door herstel heb gekregen, is dat ik een band met mijn moeder heb kunnen opbouwen die bestaat uit openheid en eerlijkheid. Ik heb eindelijk weer de motivatie gevonden om verder te leven. Geluk haal ik weer uit mezelf, in plaats van uit een ander.” Welke suggesties Tessa aan fellows zou willen geven deze maand? “Bel met fellows. Ik heb echt een hekel aan bellen, maar wat vind ik nou erger? Dat heel mijn leven instort, omdat ik ben teruggevallen, of om even één belletje te plegen? Dan is voor mij de keuze heel makkelijk gemaakt. Praat met mensen waarmee je de feestdagen doorbrengt. Over je situatie en welke dingen je lastig vindt. Ze hoeven niet de hele tijd op je vingers te kijken, maar kunnen er wel voor je zijn.”
“Vroeger bracht ik de feestdagen door met familie, waar vooral zij het heel gezellig met elkaar hadden. Zelf zat ik er niet lekker bij, ik merkte dat ik mezelf heel erg afsloot en terugtrok. In mijn achterhoofd was ik altijd bezig met wanneer ik weer kon blowen of gamen. Als we ergens anders waren met de kerst, was ik altijd aan het manipuleren om weer naar huis te kunnen. In mijn familie wordt er gedronken, dus ik ging dan vaak maar meedoen als vervanger van mijn hoofdmiddelen. Nu heb ik nu enorm veel zin in de feestdagen. Ik kan in het moment zijn en genieten met mijn familie. Ik hoef mezelf niet meer af te sluiten en merk ook dat minder oordeel. Het mooiste cadeau wat ik in herstel heb gekregen, is zelfacceptatie en zelfliefde. Ik heb mezelf in gebruik best verwaarloosd. Ik douchte weinig, ging niet naar de kapper en was vooral bezig met mijn verslaving en mezelf afzonderen. Wat ik nu vooral belangrijk vind, is dat ik er voor anderen kan zijn, in het moment kan leven en geniet van de kleine dingen. Daardoor geef ik ook meer rust aan mijn ouders en omgeving, omdat die zich ook veel zorgen om mij konden maken. Het draait tegenwoordig niet meer alleen om mij.” Wat Ties aan fellows wil meegeven, is blijf bellen met fellows en in verbinding. “Wat ik in mijn gebruik altijd deed, is alles voor mezelf houden en opkroppen. Wat ik in mijn herstel toepas, is juist wat er in mij omgaat met anderen delen. Toen ik in het begin van mijn herstel nog wat moeite had met de feestdagen, heb ik mezelf vaak uitgesproken. Ik gaf bijvoorbeeld ook mijn grenzen aan en sprak ik mijn behoeften uit. Zo heb ik mijn familie gevraagd om in het begin van mijn herstel niet in mijn bijzijn alcohol te drinken, hier hebben ze echt naar geluisterd. Ik pas dag voor dag herstel toe, vooral in de kleine dingen. Daardoor heb ik zoveel mooie dingen teruggekregen.”
“Ik vond het altijd erg moeilijk om in het moment te zijn met mijn familie, niet alleen tijdens de feestdagen. Ik was alleen maar bezig met mijn telefoon en met vriendinnen plannen waar we zouden afspreken om te gaan drinken. Ik was alleen maar bezig met alcohol en feestjes, stond er helemaal niet bij stil wat dit met mijn familie deed. Als ik er zo op terugkijk, was ik vooral erg onaardig tegen mijn naasten. Dit jaar ben ik écht met mijn familie en ga ik genieten van alle momenten die ik met hen heb. Ik ben heel dankbaar dat ik in het nu leef, dat ik oprecht heel veel liefde voel voor familie en vriendinnen om mij heen. Eerst vond ik alleen alcohol belangrijk, mijn uiterlijk en wat andere mensen van mij dachten. Nu zie ik in dat dit helemaal niet belangrijk is. Mijn naasten begrijpen mij, ik begrijp hun. Ik ben enorm blij dat ik mijn leven terug heb en er weer voor hen kan zijn. Het mooiste cadeau dat ik in herstel heb gekregen, is rust, acceptatie en verbinding. Ik kan accepteren dat niet alles gelijk perfect gaat, en mag ook zeker trots op mezelf zijn. Vroeger had ik helemaal geen contact met de mensen om mij heen, en alles behalve verbinding met mezelf. Nu heb ik weer diepgaande gesprekken en begrijp ik mezelf steeds een beetje beter. Ik had nooit verwacht dat ik weer zoveel liefde zou kunnen voelen voor mezelf en de mensen om mij heen.” Wat Lisa aan fellows wil doorgeven, is blijf in verbinding. “Naar meetings gaan, houdt mij clean. Ik snap dat je hier soms geen zin in kunt hebben, maar wat is nou anderhalf uur van je tijd? Daarna heb je zoveel meer rustig in je lijf. Je kunt je uitspreken en delen, zonder dat mensen een oordeel hebben. Hoe vaker je op een meeting komt, hoe meer de mensen daar gaan voelen als familie. In de kliniek hoorde ik vaak de uitspraak ‘alleen voor vandaag’. Ik vond het verschrikkelijk en begreep het niet. Maar nu zeg ik elke dag tegen mezelf ‘vandaag ga ik niet drinken en gebruiken’ en dat heeft mij er echt doorheen gestreept.”
Onze Casemanagers staan voor je klaar. Bel +31 (0)40 211 0311 of stuur een mailtje naar [email protected].
Neem contact met ons op