Dagboek van een Counselor #2: De magie van verbinding

Ik weet inmiddels dat ik goed contact kan maken met fellows. Iemand zien voor wat diegene waard is, niet voor wat hun gedrag vertelt. Ik leerde al vrij snel dat gedrag laat zien wat de ziel gemist heeft. Als bijvoorbeeld hun gedrag afwijzing laat zien, is er in hun leven veel afwijzing geweest. Men zoekt wat men kent.

Uit vermijding komen

Sam* zat tijdens zijn behandeling bij Yes We Can Clinics vaak alleen in de woonkamer, hij zonderde zich af van de andere fellows. Ik ben op zulke momenten snel geneigd om te zoeken naar een oplossing om hem in actie te krijgen. Ik moet eerlijk toegeven dat mijn verlangen naar actie ondernemen vaak voortkomt uit mijn eigen machteloosheid – de wil dat Sam iets anders gaat doen. Het eindeloos discussiëren over hoe hij uit ‘de vermijding’ komt. Een term die zijn gedrag beschrijft, maar de onzichtbare pijn van zijn ziel niet raakt.

Die realisatie dwingt me om uit te zoomen op zulke momenten. Ik verlang naar de magie van verbinding. Ik vraag hem naar zijn jeugd, hij vertelt een gruwelijk verhaal over zijn pest verleden. De structurele vernedering, de breuk van zijn eigenwaarde en de onderliggende eenzaamheid. Niet symbolisch, hij vertelt me in detail hoe vernederd hij is. Verbaal, mentaal en fysiek. Het verdriet vult de kamer.

Eigen horrorverhaal

Sam is geen uitzondering, Sam is de regel. Elk jochie of meisje hier in de kliniek kent zijn of haar eigen horrorverhaal en heeft daarvoor zijn of haar eigen oplossing die problematisch is geworden. Drugs, als deksel op een kokende pan, of agressie om mensen op veilige afstand te houden. Vaak omdat verbonden zijn zo vaak teleurstelde.

Er is geen onderliggende behandelmethodiek die deze jongeren ‘in beweging’ krijgt. Of misschien wel één, maar die je niet leert in boeken. Het is juist de menselijkheid. Hen zien. Niet het blind staren op hun gedrag.

Notitie naar mezelf

Dit is geen nobel verhaal over goed doen, dit is een notitie naar mezelf en naar elke zorgprofessional. Zodat we niet vergeten te verbinden, vanuit onvoorwaardelijkheid. De kern van verandering. Dat voor de hand liggende gegeven is hetgeen wat het meest gemist is door onze fellows. Dank Sam, voor deze herinnering, de realisatie. Thanks, voor de magie die plaatsvindt in verbinding.

* Sam is een pseudoniem. De echte naam van deze fellow is om privacy redenen gefingeerd.