De feestdagen komen eraan en dat is een mooie en warme periode bij Yes We Can Clinics. Achter die bijzondere dagen zitten onder andere de helden van team sport- en ontwikkelprogramma. Vandaag aan het woord: Ferry (Coördinator Sport- en Ontwikkelprogramma). Samen met zijn team beginnen ze maanden van tevoren al met bouwen aan iets wat je niet in een draaiboek vangt: beleving. Zij spelen een rol in alles wat met sport, spel en verbinding te maken heeft. “Ons doel is dat de fellows een onvergetelijke Sinterklaas, kerst en oud en nieuw meemaken. Dat ze later terugdenken: die feestdagen bij Yes We Can… die vergeet ik nooit meer.”
Sinterklaas, kerst en oud en nieuw vragen voorbereiding, afstemming en vooral: zorgen dat alles klopt. Ferry vertelt dat ze meestal na de zomer al beginnen. De grote lijnen staan: “Het draaiboek ligt eigenlijk klaar.” Maar ze blijven kritisch kijken: wat willen we dit jaar neerzetten, wat werkte vorig jaar, waar moeten we bijsturen en hoe maken we er ook dit jaar weer onvergetelijke dagen van? Daarbij gaat het verder dan alleen een leuke activiteit: ze regelen het hele programma en stemmen af met de keuken (zoals rond het kerstdiner) en met behandelaren en andere teams over bezetting, rollen en wat past binnen het (behandel)programma.
Ferry vertelt: “De activiteiten zijn feestelijk, maar ze zijn ook altijd verbonden met wat fellows nodig hebben in hun herstel.” Dat zie je bijvoorbeeld bij Sinterklaas. “Dit jaar zijn we voor het eerst gestart met pietengym. Daarbij doen fellows niet alleen mee: ze gaan ook zélf iets maken. Ze oefenen eerst vaardigheden en creëren daarna een mini-show die ze aan elkaar laten zien. Het gaat om samenwerken, durven laten zien wie je bent, uit je comfortzone komen. De stille fellows die naar voren stappen. De fellows die gewend zijn te leiden, die leren ruimte geven. Vaak zijn fellows achteraf zó trots, omdat ze iets deden wat ze eerst niet durfden.”
Na Sinterklaas blijft dat gevoel hangen: samen iets neerzetten, elkaar aanmoedigen en trots zijn op de kleine stappen die ze zetten. En precies daarop bouwt het team verder door als kerst en oud en nieuw naderen, met het kerstdiner en de activiteiten daaromheen.
“We vinden het heel belangrijk om variatie te bieden, zodat er ruimte is voor verschillende fellows. De één wil rennen en energie kwijt, de ander vindt het juist fijn om creatief bezig te zijn: knutselen met muziek op de achtergrond en gezelligheid. Het draait om sfeer én om meedoen op je eigen manier.”
Vanaf het begin heeft Ferry en zijn team één doel: de fellows een onvergetelijke kerst en oud en nieuw bezorgen. Als Ferry vertelt wat voor hem persoonlijk het mooiste is aan de feestdagen, komt één woord steeds terug: dankbaarheid. “Het kerstdiner levert zo’n mooie momenten op, alles klopt dan: fellows in feeststemming, iedereen in de kliniek die samen iets neerzet, een warme sfeer met het gevoel: iedereen is welkom. Het raakt me wanneer fellows opstaan om de keukenbrigade te bedanken. Fellows die dat spannend vinden, maar het tóch doen. Dat soort momenten zijn klein en groot tegelijk.”
“Dat fellows eerst binnenkomen met het gevoel: shit, ik zit hier tijdens de feestdagen en later teruggeven: wauw, het was zo’n mooie dag. Dat is denk ik het mooiste compliment dat je kunt krijgen.”
Ze zitten in een gedicht dat persoonlijk is.
In een activiteit die een herinnering wordt.
In een diner waar je je gezien voelt.
In een aftelmoment met sterretjes en echte verbinding
en het gevoel dat je er niet alleen voor staat.
