Erik

“ Op een gegeven moment had ik voor mijn gevoel nog maar twee keuzes: of ik ga nu naar buiten en maak een einde aan mijn leven, of ik vraag om hulp”

Op een gegeven moment liep ik de trap af naar beneden en had ik voor mijn gevoel nog maar twee keuzes: of ik ga nu naar buiten en maak een einde aan mijn leven of ik stap de kamer van mijn vader binnen en probeer uit te leggen waar ik mee zit. Ik zat dagen achter de computer te gamen, dronk elke dag alcohol en ging ieder weekend stappen. Het was allemaal onder het mom van: het hoort er een beetje bij. Ik had ook te maken met een angststoornis. Die is ontstaan doordat ik op jonge leeftijd vaak naar het ziekenhuis moest. Ik moest daar dan wel eens één of twee weken blijven. ’s Nachts werd ik helemaal alleen gelaten in een grote kamer met een groot bed, allemaal piepjes en alarmpjes waardoor ik niet kon slapen. Ik kon daar niet meer functioneren.

Eerdere hulp

Ik heb binnen de GGZ hulp gehad, maar ik denk dat de hulp onvoldoende was omdat die niet intensief genoeg was. Ik kon steeds blijven doen waar ik mee bezig was. Ik denk dat ik daarom niet de stap heb kunnen zetten naar herstel. Ik had het idee dat ik niet behandelbaar was. Na zoveel hulp dacht ik dat ik als persoon aan het falen was. Ik kon niet verder met mijn dagelijkse bezigheden. Alles liep vast. Het werd me duidelijk dat de oorzaak van mijn problemen altijd de verslaving is geweest. Ik heb toen zelf de beslissing genomen om naar een kliniek te gaan: Yes We Can Clinics.

Het begin bij Yes We Can Clinics

De eerste paar weken in de kliniek heb ik niet veel uitgevoerd. Ik was gesloten en wist niet hoe ik mijn emoties moest uiten. Ik vond mijn verhaal niet belangrijk genoeg om te delen. Ik plaatste mezelf onder alles en iedereen en vond mezelf niet belangrijk genoeg. Na een interventie door een ervaringsdeskundige werd mij duidelijk wat mijn problemen waren. Langzaam ging ik aan de slag met het schrijven van mijn levensverhaal. Ik begon steeds meer te delen in de groep. Dingen die mij overkomen waren, maar ook dingen die ik mezelf had aangedaan. Ik was vastberaden om zo goed mogelijk uit de kliniek te komen.

Vooruitgang

Door de hulp van de ervaringsdeskundigen leerde ik hoe ik dichter bij mijn gevoel kon komen. Ik leerde wat het is om mezelf te zijn en dat dit ook oké is. Het was de eerste keer dat ik het gevoel had dat ik vooruitgang boekte. Dat kwam door de hulp van mensen die hetzelfde hadden meegemaakt als ik. Eenmaal uit de kliniek moet ik eerlijk bekennen dat ik dacht dat ik er al was. Deze gedachte werd snel onderuitgehaald. In de praktijk bleek dat ik thuis moest blijven werken aan herstel en dat is wat ik deed. Ik ging keihard aan de slag om mijn herstel door te pakken.

In herstel

Momenteel ga ik nog steeds naar meetings, omdat het delen van ervaring, kracht en hoop ontzettend belangrijk is voor ieders herstel. Voor mij betekenen clean zijn en in herstel zitten twee verschillende dingen. Ik ben nog steeds clean, waar ik ontzettend trots op ben, maar ik ben misschien nog wel trotser op het feit dat ik ook in herstel zit. Want herstel betekent voor mij elke dag intensief bezig zijn met mezelf ontwikkelen en blijven leren over mezelf. Het reflecteren van mijn gedrag helpt mij ontzettend veel in mijn herstel.

Acceptatie en herkenning

Wat mij het meeste heeft geholpen is het feit dat mensen niet altijd een mening hadden of me de les wilden lezen. Er werd echt tijd genomen om te luisteren. En niet te luisteren naar wat ik zei, maar luisteren naar wat ik voelde en wat er met mij gebeurde als ik boos of verdrietig werd. Het gevoel van acceptatie en herkenning heeft mij geholpen de stappen te zetten om in herstel te gaan leven.

Hoe gaat het nu?

Ik ben nu ruim 2,5 jaar clean. Met hulp van de fellowship en mijn eigen kennis over herstel heb ik kunnen voelen, kunnen huilen en afscheid kunnen nemen van mijn oude leven. Daarom ben ik vandaag de dag nog steeds clean. Ik ben gemotiveerder dan ooit en ben klaar voor een nieuwe uitdaging, maar ik weet ook dat ik er zeker nog niet ben, want in herstel, dat blijf je voor altijd.

Persoonlijke verhalen

Fellows en ouders over hun ervaringen met Yes We Can Clinics